sesinle gülüşünle
yüreğinin dokunuşuyla
öyle yada böyle
paylaştık sevgimizi az çok...
mutlu ve mutsuzluğumuz
hep karıştı durdu birbirine
ayıramadık birini ötekinden...
ne ben haklıydım ne de sen
belki ikimizde haksızdık
ama tam kazandık derken
neden yitiren biz olduk acaba...
boşver üzülme artık
nasılsa kaybediyor insan
eninde sonunda...
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok iyi tanıdığım duyguları çok güzel dile getirmişsiniz ...
tebrikler...
nasılsa kaybediyor insan
eninde sonunda............
kaybetmek zorunda her şeyi ki kaybede kaybede kaybetmemeyi gerçeği bulabilsin, gerçeğe adım atabilsin. güzel gönlünüzü kutluyorum. güzel.
TÜM YORUMLAR (14)