Boşver be canım,
Ağlamaya nasılsa doymayacağım,
Ne de korkmaya...
Belki senle kolay olur her şey,
Gülü koklarken güzeldir belki,
Dikeni sevmek...
Hayat bu değil mi zaten, sadece öğrenmek.
Boşver be canım,
Ama yok mu şu havaların...
Bunların benim için geride kaldığını
Senin öğrenmen gerek...
Benimse hatırlamam,
Bir gülün nasıl koklandığını...
Veya nasıl tutulduğunu gülün, kendi canını yakmadan.
Veya onu acıtmadan...
Boşver be canım...
Sen öğrenirsin, ben hatırlarım.
Kaybedecek bir şeyimiz kaldı mı hayattan?
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!