Dudaklarımı sarpa saran kuraklık ya da nefesimdeki yalın çaresizlik kokusu
Yerin yedi kat dibine batırsa da beni
Geleceğimi yoğuran, geçmişimi defalarca kez pişiren korkularımdan gücensem de
Sen boş ver
Ehemmiyeti yok hiçbirinin palavradan gülüşünün yanında dahi
Sürüngenden farksız yere yakınken uzuvlarım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta