Boşver Şiiri - Can Carmen

Dudaklarımı sarpa saran kuraklık ya da nefesimdeki yalın çaresizlik kokusu
Yerin yedi kat dibine batırsa da beni
Geleceğimi yoğuran, geçmişimi defalarca kez pişiren korkularımdan gücensem de
Sen boş ver

Ehemmiyeti yok hiçbirinin palavradan gülüşünün yanında dahi
Sürüngenden farksız yere yakınken uzuvlarım
Aidiyetimin mihenk taşından kaldırımlarda uyanmaktan usansam da
Sen boş ver
Durağan nabzını andıran şarkılarda kıvrılan edinsel figürlerinden önemli mi?
İlahi!

Sımsıkı dişlerimin arasında birbiriyle kavga eden tutsak küfürlerin
Yarı ölüyken bile avucumu delen tırnaklarımın
Kızıllığı gitgide şahsi gündemimin propagandasına dönüşen umutlarımın
Hiçbir önemi yok

Bomboş cephelerde esir alınmayı kendine borç bilen biriyim ben
Belki o bile fazla
Sen boş ver