Boşver Şiiri - Metin Egeli

BOŞVER
.
Sen hiç,
Tek kalmış bir papatyanın,
Yapraklarını seyrettin mi?
Canın yandı mı rüzgârdan,
Nasıl titrediklerini rüzgârlarca
Bilir misin?
Gecenin rahmeti sert,
Gündüzün güneşi pek,
Bilir misin nasıl kavurduğunu?
Bilir misin,
Yalnız papatya
Yalnızlığına yakınırken
Bir sevgiliye,
Gövdesinden ayrılıp,
Nasıl yaprak yaprak can verdiğini…
.
Topaktan bağını yitirdin mi hiç,
Yaşarken öldün mü?
Oltaya takılmış balığın
Çaresizliğini yaşadın mı hiç?
Bir lokma ekmeği bölüştün mü?
Tanımadığın birine dualar ettin,
Bayram seyran
Sordun mu bir yaşlı kadına
Nasılsın diye?
Hiç gönlünü aldın mı?
Bir sabahçı kahvesinde
Sabahlayan birinin?
Umutsuzluğa düşen birinin,
Yanında oldun da
Gözyaşını sildin mi hiç
Kaldırımda
Çaresiz oturan bir çocuğun?
.
Hangi gönlü almasını bildin,
Ya da
Şükrettin mi yaşadığına,
Fecr-i kazbe karşı bakıp ta
Sağlığına, var olduğuna?
.
Susuz kalıp,
Yağmuru beklediğin oldu mu?
Peşinden sağanakla seviştin mi hiç?
Düşüp te gecenin karasına
Düşündün mü gecelerce uykusuz?
İçmeden akşamdan kaldığında
Ağladın mı gücün kesilesiye
Gözyaşın kuruyasıya?
.
Tamam, Sus!
Konuşma, anladım.
.
Nereden nasıl umurun olsun
Bir yalnız papatya,
Kim koparırsa koparsın,
Boşver!..
.
Metin Egeli