Tanrım farklı yaratmış,
İnsanı yaratırken.
Seni neden unutmuş?
Sevmeyi dağıtırken...
Yüreğinde yok neden?
Sevgi denen o nesne.
Birşey çıkmaz sevmekten,
Sevgi olsaymış keşke.
Tanrım neden yaratmış?
Seni böyle vefasız.
Sende sevgi kalmamış,
Yüreğin de kararsız.
Sana nasip olmamış,
Delicesine sevmek.
Yüreğine dolmamış,
Aşkı, sevgiyi bilmek.
Boşver, dinleme beni,
Uyanma şu dünyandan.
İstemem üzülmeni,
Ayrılma hiç rüyadan.
Kayıt Tarihi : 30.7.2003 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)