Boşunaymış Yalvarışım Şiiri - Emin Çelimli

Bu muydu, bu muydu yapacağın en sonunda
Yaktın beni zalim, ömrümün son durağında
Dilerim ki, seni de yakarlar alev alev
Savrulur küllerin acımasız rüzgarında.

Rüzgarım esmiyor artık, yağmurlar yağmıyor
Saçlarım, gözlerim onlara fırsat vermiyor
Yanmadığım, ağlamadığım günüm yok inan
Söz geçiremiyorum hiçbirine susmuyor.

Gözlerin düşer aklıma, gece yarısında
Aşk şarabı içtiğimiz, deniz kıyısında
Hani ya ölmek vardı, dönmek yoktu be hain
Yapılırmı, mutlaka bozukluk var kanında.

Hep dua ederdim senin için, Yaradana
Kurtar Allah’ım derdim, al O’nuda safına
Ama ne yazık ki, boşunaymış yalvarışım
Sen layıksın cehennemin derin çukuruna.

Neden, nasıl böyle olduk, ne değişti birden
Ne varsa yıktın, sildin, süpürdün yüreğimden
Herşeye rağmen sevmiştim, inanmıştım sana
Yeter, inan kazıyacağım seni kalbimden.

09.04.2003
Emin ÇELİMLİ