Hep boşunaydı; onu sevdiğim
Onun bundan haberi olmadı
Hep boşunaydı; iç geçirdiğim
O, beni hiç duymadı
Korkardım; etrafında dolanmaktan
Titrerdim; yanında olmaktan
Boşunaydı; çekincelerim
Yorulurdum; kuşku duymaktan
Rüzgar, uçursa saçlarını
Ben heyecan duyardım
Üzülüp, ağlasa içlenerek
Derdime dert koyardım
Ona, tutkulu aşkımı anlatmak
Boşunaydı; belki
Spontone gelişmiş
Marjinal bir aşktı; benimki
06 07 2007
İsmet Can
Kayıt Tarihi : 22.3.2022 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!