Boşuna Gülme! Şiiri - Mert Terzibaşı

Boş yere gülme karşımda;
Yüreğindeki yaraları görebiliyorum…
Hissedebiliyorum içindeki fırtınaları
Nasıl diye sorma,anlatamam henüz erken…
Kağıt ve kalemle tanışmadın henüz
Sandığın kadarda yalnız değilsin
Henüz uzaktan sevmeye de başlamamışsın
Nasıl anlatırım sana ben yalnızlığı
Nasıl derim ki sevdaların en güzeli en ateşlisi;
Sadece düşlerde olandır diye…
Nasıl derim ki yüreğindeki sadece kıvılcımdır
İçindeki rüzgârın fırtına değil;
Serin bir bahar meltemi olduğunu nasıl derim…
Sen gülümsemeye devam et sevdiğim!
Gökte dolaşan umutların yıldız,
Mutsuzluğun gelip geçici olduğuna inan;
Neşeyle yaşamına,yoluna devam et.
Bir gün anlarsan elbet demek istediğimi:
Yüreğin yanar elbet bir gün benimki gibi alev alev
Döner elbet bir gün içindeki rüzgâr fırtınaya
Her şeyi ve herkesi katıp önüne darmadağın eder seni
Asıl sevdaların yeni başladığını anlarsın o zaman…
Şimdilik sadece gül sevdiğim
Henüz vaktin varken,zamanın gelmemişken
Gülümsemeler henüz acıtmazken canını;
Sen gülümse sevdiğim sen gülümse…