Boşuna Değil... Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Her düşten sonra aynı endişe
Uyandığım vakit
Sormaya korkuyorum güneşe
Ya yoksan…

Hep bir eksik
İçine düşüp kaybolduğum şehir
Yüzüme değip geçen kalabalıklar
Sensiz, tensiz, ıssız bir endişedir
Koynumda sakladığım korkular…

Sen ki, dokunmaksın
Bir selam verip geçmeksin buluta
Düşünmeksin çay molasında hasreti
Yağmur kokan gün aşımı ayazda
Üşümeksin, sırıl sıklam olmaksın…

Hep bir fazla
Sana yazdığım o hiç bitmeyen şiir
Parmak uçlarımda terleyen kelimeler
Tarifsiz bir aşkın dile gelişidir
Bunun için ağlar türküler…

Sen ki sevmeksin
Sarılmaksın ellerine koca ihtiyarın
Gülmeksin bir çocuğun yüzüne
Yazması terden ıslanan kadının
Tarlada sofraya koyduğu aşsın, ekmeksin…

Boşuna değil bu kavga inan
Bakma yenik durduğuna Yusuf’un
Aldırma Mustafa’nın eksik koluna
Ve benim sana yalnızlığıma zahir…
İyinin, erdemin yanında olan
Onca serdengeçtinin yoluna
Acı katmaz ecnebinin koyduğu zehir…

Değişir zaman
Uçurtmaya öksüz kalan gökyüzü
Hatırlanır o mavinin vurulduğu gün
Görülür tetiğe basanın gerçek yüzü…

Değişir insan…

Çok ucuza saydılar çocukluğumuzu
Ve şimdi pahalı gelen öfkemizi
Dindirmeye yetmez güçleri gülüm
Biz hiçbir zaman satmadık düşlerimizi!

Boşuna değil bu kavga inan
Sabahları Bakkal Osman efendiye
Hala bir “merhaba” diyebiliyorsan
Ve hala içinde ukde kaldı diye
Gördüğün her küçük kız çocuğuna
Gülümseyebiliyorsan

Elinden tutuyorsan yaşlı bir ninenin
Ve aklına geldikçe sana dokunduğum an
Doluyorsa gözlerin
Yanağın al al olup
Hala utanabiliyorsan…

Yani diyeceğim o ki,
Katlanmaktan öte
Beni özlemeyi
Beklemeyi
Yokluğuma inat
Kadınca, namusunca
Sevebiliyorsan…

Boşuna değil bu kavga…

Boşuna değil…

İnan…