Mecnunun çöllerde, Ferhat’ın dağda,
Çağları aşması boşuna değil.
Gönülden, gönül’e kurulan bağda,
Meçhûle koşması boşuna değil.
Çünkü her devirde dertliler olmuş;
Çünkü her devirde goncalar solmuş;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim