Boşuna Değil Şiiri - Mehmet Yaş

Mecnunun çöllerde, Ferhat’ın dağda,
Çağları aşması boşuna değil.
Gönülden, gönül’e kurulan bağda,
Meçhûle koşması boşuna değil.

Çünkü her devirde dertliler olmuş;
Çünkü her devirde goncalar solmuş;
Çünkü her devirde sineler dolmuş;
Gönlümün taşması boşuna değil.

Benimde içimde kanar bir yara,
Kim bilir mahkumdur nice yıllara..
Bende onlar gibi düştüm yollara,
Bahtın bağdaşması boşuna değil.

Ha, şu sarp dağların boranı, karı,
Ha da şu gönlümün gamı, efkârı..
Kar erir sel olur, var mı çıkarı?
Sellerin coşması boşuna değil.

Her doğan fani bir konuk olsa da;
Her göze göre bir ufuk olsa da;
Gelişin, gidişi buruk olsa da;
Hakka kavuşması boşuna değil.

YAŞ der; aldırmayın öldüğümüze,
İnsanlık tarihi bir canlı müze..
Binlerce ozanın ta günümüze,
Kadar ulaşması boşuna değil.

17.10.1977