Boşuna Şiiri - Halil Gürkan

Denizler üstünde yelkensiz kaldım,
Esme rüzgar olup esme boşuna.
Sensizlik yüzünden bin defa öldüm,
Asma beni dara asma boşuna.

Gönlümün ufkuna karanlık indi,
Sayende gündüzüm geceye döndü,
Bozuldu düzenim, ateşim söndü,
Basma ocağıma basma boşuna.

Hasretle koklanan gülde değilim,
Muhabbet dökülen dilde değilim.
Göndersen de alır halde değilim,
Kesme selamını kesme boşuna.

Ömür biter bir gün, sona varılır,
Hakk’ın divanında mizan kurulur.
Halil’e ettiğin tek tek sorulur,
Susma masum gibi susma boşuna.