Boşuna Şiiri - Gönül Yılmaz

Kimse mecbur değildir gitmeye,
Varsa içinde bir damla sevgin
Gitmez kalır seninle.
Eğer yeller esiyorsa; o sevdanın yerinde
Kal desende,ne fayda durmaz yerinde.

Gideni geri gelmez,geri bekleyenin.
Onun bitmesi,gittiği andır candan,
keşkeler,ahlar,feryatlar...
Gittikten sonra candan,
Ne fayda; deva gelmez o yardan.

O,gitmeye mecburdu,bense kalmaya,
O,bu hayatta ağlatan bir ağaç,
Bense,dalından kopmuş,solmuş bir yaprak
Her bahar dökülmeye mecbur.
Ne fayda,boşuna...