Boşuna Şiiri - İbrahim Cuma

Yaz güneşi geçer geçmez bu ele,
Kış gününde sırtımızı dayadık.
Yaprağını dökse gönül goncamız,
Sevgimizle renkten renge boyadık.

Kışlar soğuk olsa gönlü dondurmaz.
Yaz yağmuru aşk ateşin söndürmez.
Bahar yeli taştan kalbi kandırmaz.
Güz gülünün bahar aşkı boşuna…

Amaç ısınmaksa mevsim fark etmez.
Gece donsa, güneş haktan çark etmez.
Can terk etse gönül hakkı terk etmez.
Beden cana sitem etse boşuna…

Yağmur yağar rahmet taşır sırtında.
Hak aradık poyrazın en sertinde.
Sarp dağlara kardan örtü ötün de,
Çöl dağının ihtişamı boşuna…

Gün açınca, çiçekler hepten açar.
Kelebekler aşk şerbetini içer.
Göçmen kuşlar aydınlıklara uçar,
Gece baykuşlarla dolsa boşuna…

Hakan haksız olsa hakkı örtemez.
Hakkın hukukunu hâkim yırtamaz.
Hakikati altın külçe tartamaz.
Haksızlığı tona vursan boşuna…