Boşuna Şiiri - İlyas Baltacı

Bir an da, ansızın, sen de terk ettin
Şehirleri aşıp koştum boşuna.
Bulamadım izin, kaybolup gittin
Nehirleri aşıp koştum boşuna...

Dağları delip de yolları geçtim
Çıkan engelleri kesip de biçtim
Tükendi ümidim zehrini içtim
Ne dağlar ovalar aştım boşuna...

Hâlâ bekliyorum dönersin diye
Mazideki gibi seversin diye
Canımsın deyip de öpersin diye
Vuslat hayaliyle taştım boşuna...

Kalbime gül diye bir seni ektim
Sen de yeşertmedin boynumu büktüm
Kurudu bahçemiz külünü döktüm
Elimden tutmadın düştüm boşuna...

Yıllarca adını boşa anmışım
O sahte sevgine nasıl kanmışım
İki tatlı sözü gerçek sanmışım
Hasret yollarında piştim boşuna...

Çok canımı yaktın hem de kaç defa
Umrunda olmadım hep sürdün sefa
Yetmedi mi artık verdiğin cefa
Sayende yaramı deştim boşuna...

13.11.2014 / 19:15-ANTALYA