Hiç bir şey gelmiyor içimden
Ne gülmek ne ağlamak
Ne iki satır yazmak aşka dair
Ne varsa aldın gittin benden
Kör çekişmelere kurban ettin bizi
Hep sitem hep eleştiri
Sevilmek ister insanoğlu,övülmek
Derdine ortak ister,yanında ister sevdiğini
Fesatlara karşı kol kanat ister
Ben boşuna diziyorum
şiire benzemeyen şu kelimeleri ak kağıtlara
Kendi kendime konuşuyor,yazıyorum
Sonunda anlıyorum
Boşunaymış sevdan
Kayıt Tarihi : 15.1.2013 10:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Gün](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/15/bosuna-154.jpg)
yüreğinize sağlık
Sevi yavaş yavaş içinde olduğu evreni terk ederken ,şair hem özel tarihini sürdürmeye hem de başka bir bakışla yazmaya başlar.Bu gerçeklik salt bu şiirdeki İç Ses için değil,tüm kalemler için de aynıdır.
Her şeyin bir alın yazısı vardır.Şiirlerin de,aşkların da...
Şiiri bu anlamda değerlendirdim.
Kutluyorum Efendim.
Nicelerine.Erdemle.
TÜM YORUMLAR (5)