Boşuboşuna Şiiri - Sezai Efiloğlu

Hayal edemediğim bir yerde,mekanda
Bir anda,hemde bir anda,
Nasıl oldu da tutuldum sana bir anda,
Buluverdim kendimi bir sevdada
Hem de ne sevda!

Gece uykularımı haram eden,
Bedenimi esir, gözlerimi kör eden,
Boşuboşuna ölümüne sevda da.
Platonikçe.

Yıllarca inleten,
Bedenimi titreten
Yokluğuna alışamadığım haykırışlarım,
Gözyaşlarım,özlemim yürektendir,yürekten.
Ben ölümüne sevmiştim gerçekten,
Ancak! emeklerim,boşuboşuna.
Ne çare! benim bu aşkım,
Aşkla yanışım,
Aşkla bakışım,körü körüne
Kendi kendimle savaşımmış,
Boşu boşuna.

Ben kimi? niçin? ve neden sevdim?
Boşunaysa neden ve niçin?
Niçin kendimi feda ediyorum,
Eller sefa sürerken,
Benliğimi,özümü-ömrümü verdim ben bu sevdaya
Boşuboşuna mı?

Yıllardır acısıyla boğuşmalarım boşuboşuna,
Heyhaat! güldüremedim bir türlü yüzümü,
Güldürmediler yüzümü,özümü,
Heba ettim aah! genç yaşta ömrümü,
Aaah boşuboşuna!

Boşuboşuna ağlamışım sızlamışım
Yabancı birine.
Yapmacık bir hayatta yalancı birine,
Boşuboşuna!

Yaa o her şeyin bittiği an,
Benim tükenişim,bitişim,
Sevdamın ve aşkımın hududu,
Buraya kadarmış hayallerimin sonu.

Eeeey bana aşkımı,sevdamı çok gören zevaat!
Umutlarımın tükenişini,
Hayallerimin yıkılşını
Şimdi seyredin!
Seyredin elbirliğiyle!

01/09/2009