Boşu Boşuna Şiiri - İsmail Barış Yavaş

Ölülerimizi toprağa gömeriz;
Omuzlar üstünde, selalarla.
Hatırladığımızda;
Toprağına bir avuç su dökeriz,
Boşu boşuna.

Ya hatıralarımıza gömdüklerimiz;
Şarkılarla, sela niyetine.
Gözler üstünde,
Geçmişe verdiklerimiz;
Günleri kürek kürek üstüne atarak,
Yavaş yavaş ömrümüzle gömdüklerimiz.
Hatırladığımızda;
Hatıralara damla damla yaş dökeriz,
Boşu boşuna.

Her yeni gün,
Usanmadan doğurur bizi;
Geçmişimize mezar hazırlarken,
Yatağa serilen postumuzu diriltir;
Ama erken, ama zamansız.

Günler;
Her kürekte geçmişimizi gömerken,
Bir yandan,
Yüzümüze su çalar avuç avuç.
Günler;
Bedenleri ölüme sürerken,
Usanmadan yeniden diriltir.
Kuyumuz çoktan kazılmış,
Bil ki;
Öldüğümüz gün,
Yalnız gözlerimize toprak atılmış.