Boşu Boşuna Şiiri - Mözgür Özbek

BOŞU BOŞUNA

acılardan yüreğim bezgin
toprak çöl çorak gönül kırgın
umutla yağan yağmurların
damlaları boşu boşuna

seni beklerim ufuklarda
hayal kurarım yokluğunda
sensiz yalan olan dünyama
güneş doğar boşu boşuna

hayatım benzer sigaraya
doğunca başladı yanmaya
ateşten gömlekler sırtımda
kül olurum boşu boşuna

gökten yıldızları topladım
sana sarılırca sarıldım
rüzgarlardan umut aradım
sessiz esti boşu boşuna

umuda giden gemi gibi
yüreğimde açtım yelkeni
gönlümde çoşar aşk denizi
dalgalanır boşu boşuna

gönül dargın hain yıllara
mahkum etti beni yokluğa
zincir vurdu umutlarıma
dert sayarım boşu boşuna

dertliden dertleri sorulmaz
aşığa aşk tarif edilmez
akan sulara bend konulmaz
geçer ömür boşu boşuna

rüzgarda dağılır bulutlar
sessizce yağmuru uğurlar
yürek aşkla sevdayla yanar
ahuzarım boşu boşuna

can yaktı habersiz gidenler
hain çıktı dost görünenler
ne yapsamda görmedim değer
emeklerim boşu boşuna

sel oldu aktı gitti ömrüm
hiç uğruna bitti hayalim
zay oldu gitti anılarım
mazi ağlar boşu boşuna

kader yılmadan zulum eder
her günüm dünden daha beter
gülüşlerime hüzün çöker
gözyaşlarım boşu boşuna

almadım gönül muradımı
kimse bilmez acılarımı
dağalara serpdim kahrımı
toza düşer boşu boşuna

yine dertli öter bülbüller
soldu gönül bağımda güller
bitti umut yıkık hayaller
dualarım boşu boşuna

davalı bahtım davacı ben
bıktım olunmaz dertlerimden
bıktım kaderin sillesinden
çırpınışım boşu boşuna

sıkıldım yoruldum hayattan
azrail pay bekler canımdan
emaneti ister yaradan
her nefesim boşu boşuna

m.özgür özbek