Boşu Boşuna Şiiri - Engin Yılmaz

bekledim durdum
hep boşu boşuna...
hayalleri bağlarken
tütün kokulu odalarda,
karanlıkta.
umutlarım vardı öbek öbek;
sanırdım hiç bitmeyecek.
kimileri yele karıştı,
kimileri sele, aktı gitti,
o kadar da sıkarken
avuçlarımın arasında.
anladım çok sonradan;
hepsi boşu boşuna.
olmayacak bir vuslat,
dönmeyecek bir yar aşkına.
ziyan diz boyu sonuçta,
uzatmaların oynandığı
hayat denen zalim oyunda.
elde kalan:
dilde söylenip, kağıda yazılan.
aynadan yüzüme bakan,
tükenenden artakalan.