Boşu Boşuna Şiiri - Ahmet Sevil

Senin için vardım, sana yaşıyordum bu dünyada
Kendimi, herkesi inandırmıştım bu yalan rüyaya
Sen hayatımın bağı, ruhumun neşesiydin bana
Yanılmışım oysa, sevmişim boşu boşuna

Ne geçti eline,elveda ettik de bu aşka?
Şimdi mutlu musun,gittin de uzaklara?
Hadi söyle kolay mı katlanmak acılara?
Unutmaya çalıştıklarımı, yaşamışım boşu boşuna

Görüyorum uzaklarda, matemli bir derya
Dolmuş taşmış, sevdalı göz yaşlarıyla
Her damlada ayrı bir aşk, ayrı bir sevda
Bu damlalar senin için, dökülmüş boşu boşuna

Başlayalım diyorsun, tekrardan bu sevgiye
Ok yaydan çıktı döner mi artık geriye
Nasıl yeşertirsin güller solmuş ise
Yaşatabilir misin beni, can (-sen-) çıkmış bir kere

Önceden düşünecektin, insafsız tavırlarını
Var mıydı yaptıklarının cömertlikte adı?
Yaparken bile bile, bu kadar vicdansızlığı
Şimdiki pişmanlığının yok artık anlamı

Fayda etmez bu kahır, çabalama boşuna
Hangi yürek dayanırdı, senin bu yaptıklarına
Ben delice sevip, bu canı verirken sana
Gözlerine yandığım sen, harcadın beni boşu boşuna

Üzülürüm sana inanan, gönül veren insanlara
Halime bakarım da acırım sonlarına
Gün gelir onlar da alışırlar perişanlığa
Çünkü sen onları da, harcarsın boşu boşuna

Unutmak için seni, taş bastım bağrıma
Ama sen unutma, kalmaz bunlar yanına
Her karşına çıkanı da, benim gibi sanma
Bakarsın seni de harcarlar boşu boşuna
Göz yaşına bakmadan insafsızca...