Boşu Boşuna Şiiri - Işıl Başkalem

Boş ver bunları!
Sen bana,sendeki erken doğumları anlat;
Düşükleri ve kim bilir kaçıncı sezaryenleri...
Sonra...
Sonrası...
Ayaklarımızın altından
Kayıvermesi gibi toprağın.
Sözcüklerin kaybolmamak için çırpınması gibi.
Ve neden çırpınmak
Boşu boşunalığı çağrıştırır hep?
Bu düş'se,düş'tük yeterince.
Renk'se kırmızı'ydık...
Durma,geniş vahalar gibi
Yükselen saçlarından aksın omuzların.