Boşu Boşuna Şiiri - Tayfun Karakaş

BOŞU BOŞUNA

Sen beni dört duvar arasında sevdin
Sen benim yanında olmamı sevdin
Candan bir söz söylemedin hiç
Gelipte sarılmadın
Ve içten bakmadın gözlerime
Sen beni dört duvar arasında sevdin
Benimle gezmedin el ele
Demli bir cay içmedin bir bahçede
Ve benimle hiç koşmadın sen
Sen beni hep dört duvar arasında sevdin
Ellerini sımsıkı tutamadım
Saçlarını okşayamadım
Beline sarılamadım
Ve hiç başını yaslamadın göğsüme
Sen benim varlığımı sevdin
Sıcaklığımı sesimi sözlerimi
Sen beni hep dört duvar arasında sevdin
Bir kuşun kafesten dünyayı seyretmesi gibi
Ben seni sevdim
Sen beni dört duvar arasında sevdin
Bir mahpusun ranzasını sevmesi gibi
Bir balığın akvaryum taşlarını sevmesi gibi
Sen beni dört duvar arasında sevdin
Ben ellerini istedim
Ben birazcık sevgi istedim
Ben tatlı bir muhabbet istedim
Ben senden çok şey istemedim
Sen beni yıpratmak için sevdin
Sen beni dört duvar arasında sevdin
Bir duvarım üstündeki resmi sevmesi gibi
Sevdin beni sen
Sen beni korkularınla kuşkularınla sevdin
Sen beni çevrendekilerin birbirlerini sevmesi gibi sevdin
Ben seni bana özgün sevdim
Sen beni dört duvar arasında sevdin
Sen beni tamamen seninim sandın
Ve susmayı seçtin
Konuşmaya ihtiyacım vardı oysa benim
Ve kaçırdın hep gözlerini
Benim ışığa ihtiyacım vardı
Sadece sen vardın senden bir şey yoktu ama
Oysa çok az şeyler istemiştim
Sen beni dört duvar arasında sevdin
Unutma son damlayı taşıranda sendin
Kırdın beni özür bile dilemedin
Ve sen beni hiç hakketmedin
Unutma terk edende ben değildim
Sen kendi kendine gittin
O zamanlar sende çok istemiştin
Bende çok denemiştim
Ama bir defa bile seni seviyorum diyememiştim
Şimdi bile çok uğraştım ama söyleyemiyorum
Çünkü sen beni dört duvar arasında
Ben seni boşu boşuna sevdim

Tayfun KARAKAŞ