Boşu Boşuna Şiiri - Ercan Keskin

En yalnız kaldığın an şiire durduğun an
Birden gök delinir berhava saçak ararsın
Hazırlıksız ve donanımsız anadan üryan
Kurşun sağnağı gibi ateşler altındasın

Sebepsiz yaşamaksa sahibine teslim et
Dense bile can tatlı elbet devran dönecek
Hak yerini bulduğunda İlahi Adalet
Mutlaka doğrudan yana tecelli edecek

Bazen yorulursun emaneti taşımaktan
Hakkını veremedin diye hakkın yolunda
Dertlerinle seni sen olmaktan çıkartan
Mevlam bize bir can vermiş boşu boşuna

Gâhi gittim gâhi geldim ömrümü tükettim
Döndüm dolaştım neler umdum ne buldum
Eldesiz bir hayata kendimi mahkum ettim
Mevlam bize bir can vermiş boşu boşuna

İyiliğin kadri kıymeti bilinmez bir dünya
Özverili olmuşsun ne değeri var hiç bilmem
Altın olsa ne çare denk gelir mi sarrafa
Mevlam bize bir can vermiş boşu boşuna

Öyle zaman olur ki bazan yalnızken bile
Yok oluverir Insan yaşarken ölebilir
Yaşayan ölü gibi anılmak bir veçhile
Mevlam bize bir can vermiş boşu boşuna

Yari uzakta olanın gözü yolda olur
Gözden ırak olan gönülden ırak olsa da
Insan karakteri neyse layığnı bulur
Mevlam bize bir can vermiş boşu boşuna

İyi niyet başa dert açarmış geç fark ettim
Özü sözü doğru dürüstmüş kimin umrunda
Göründüğüm gibiymiş gerçek olan kimliğim
Mevlam bize bir can vermiş boşu boşuna

Aşk gücünü nereden alırmış diye sorsam
Görünüşten mi yoksa sözel /davranıştan
Mutlak diyecektir ki tekmil karışımından
Mevlam bize bir can vermiş boşu boşuna