Boştu, Bomboştu.sokaklar..

Boştu, bomboştu.
Sokaklar..
Hava turuncuydu henüz,
Parmaklarımın arasında unuttuğum sigarayı ziyan edecek kadar rüzgarlıydı.
Sol görüşlü parti afişlerine takıldı gözüm.
Otobüs duraklarının camlarına spreyle yazılmış sloganlara..
Günlerin adını hatırlamıyordum,
Sen yoktun.
Senin olmadığın bir gündü.
Bugündü.
Dün ile aynı gündü.
Küçük adımlarla yürüyordum..
'Sesini duyar gibi oldum.'
Hep olmazdım böyle, arkamı döndüm. Sağıma baktım, soluma, sağıma, tekrar arkama.
Delirecektim.
05.48'de oluyor bunlar. Sabah.

Üşüyordum.
Üşüdüğümü belli etmiyordum.
Ve hala boştu. Sokaklar hala kimsesiz.
Hayret!
Hani fahişeler dedim,
Hani bizim semtin zencileri?
Hani makyajı akmış travestiler?
Sokak çocukları..
Neredeler?
Nerede bu insanlar, nerede yüzlerine baktığımda beynimde beliren o çok rezil hayat hikayeleri?
Temiz ayakkabılarıma takıldı gözüm.
Lekesiz beyaz ayakkabılarıma.
Bedenimden daha fazla özen gösterdiğim ayakkabılarıma.
Sonra bir mağazanın vitrinininde suretime.
Uykusuzluğuma..
'Kokun eser gibi oldu, kokun dokunur gibi oldu burnuma.'
Hep olmazdı böyle, kıyafetlerime baktım, tenimi kokladım, kaldırımları kokladım.
Ağlayacaktım.
06.00'da oluyor bunlar. Sabah.

Koşar adım yürümeye başladım.
Bir kadın üzerime doğru yürüyordu uzaktı.
İki adam, bir beyaz spor bir arabadan indi.
Neredeyse gelmiştim, dağınıklığından gram şüphe etmediğim o eve.
Mahalle aralarından sıyrılmış, ulaşmıştım işlek caddeye.
Telaşlydım.
Kendi ayağıma dolanıp, düşecek kadar aptal!
'Gözlerini görür gibi oldum. Bakışların değer gibi oldu suratıma.'
Hep olmazdı böyle, kimse bakamazdı sen gibi ve ben kimseyi benzetemezdim sana.
Kaçaçaktım. -bulsam bir bilet düşecek olan ilk uçaktan.
06.10'da oluyor bunlar. Sabah.

Beni vurdular anlayacağın,
Beni karış karış bildiğim bir memlekette vurdular bu sabah.
Taradılar beni,
Etrafımda toplandılar.
Lan beni ulu orta öldürdüler.
İstanbul'un göbeğinde, beni linç ettiler.
Taşlandım.
Yetmedi, tükürdüler.
Dışlandım.
Alay ettiler benimle,
Ağzıma dayadılar yasal sayılan silahlarını, bağırmadım.
Kulaklarımdan başladılar, gözlerime kadar doğradılar.
Mahfettiler beni.

Üç kişiydiler,
Üç adam!
Üç kusursuz seri katil.
-Sesin, kokun, gözlerin.