Bostancı metro durağında durdu kalbim,
Ötesine gitmeye cesaret edemedi fikrim,
Yerin altında o demir trende bekledim seni,
Bir gün geleceğini söyledi o durakta mendil satan çocuk,
İnandım sorgusuz,
Hiç gelmeyeceğini bile bile hem de.
Gelmem lazım dedi çiçekten bir sevda,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta