Bostan Korkuluğu Şiiri - Hamdi Oruç

Bostan Korkuluğu

Hüzün içimde dolaşan yılan...
Hüzünde oldu bende yalan
Bir yaştan sonra

Bostan korkuluğu değilim
Hüznün zirvesini de bilirim
Eteklerini de...

Ben korkulardan kurtuldum
Çalınacak neyim var ki,

Ceketin ne güzel bostan korkuluğu
İnsan sanıyor seni gören
Bostan Korkuluğu

Bostan korkuluğunu görünce şöyle dedim:
Zaman ahir zaman
Bir bostan korkuluğu gerek gönlüme

E...bostan korkuluğu
Sabah-akşam ayakta.
Kuşları korkutmakla yetindin
Kartal, şahin, serçe korksun yeter...

Hırsızların önüne çıkmadın hiç
İyi ki çıkmadın
Gece karanlığında tekmeyi yerdin
Yerde bulurdun kendini
Ayakta kalmayı başar yeter
Bir ceket giydirmişler
İki değnekten başka nesin sen
Bostanın sahibi sanma kendini...
Atma caka

Ey güzel bostan korkuluğu
Sana imrendiğimi biliyor musun?
Ne acın var ne derdin
Hüzün senden uzak...
Çok şey isteme sakın bu dünyada
İnsan çok şey istemiş, fazla benzeme insana
Bil çok şey isteyenden çok şey istenir bu dünyada
Der gibisin...

Aman cansız yaşa
Kansız yaşama...