Bostan Bozumu Şiiri - Mustafa Karakaya 2

Bu senede geldi bostan bozumu
Gumpiri topraktan sökelim köylüm
Kaynatıp yemeye verem sözümü
Toplanıp sofraya çökelim köylüm

Mapusluk etmeden kazaya ile
Sılanın hasreti düşmeden dile
Soğanın devengi alıpta ele
Başlansın üstünü bükelim köylüm

Boylanmış fasulye yaprak kurumuş
Mısırı düşleyen ateş kor olmuş
Ihtiyar atamız artık yorulmuş
Sırtlanıp çuvalı çekelim köylüm

Yolmayın kabagı özü içlensin
Mısırın kundağı varsın dişlensin
Açılsın kilitler hane şenlensin
Düşelim yollara gidelim köylüm

İğdişler dallarda yiyeni bekler
Kalmasın bostanda hazırdır yükler
Koşturup şenlensin mahsun bebekler
Toplayıp biberi derelim köylüm

Tamire muhtaçmış bahçe geliği
Toplayıp gidelim beşik beliği
Içilir şerbeti tatlı eriği
Dilipte hoşafı serelim köylüm

Issızlık bürümüş yeşilim dağı
Eskiden güçlüydü komşuluk bağı
Ziyaret edelim ölüyü sağı
Koluyu komşuyu görelim köylüm

İnsanın sılaya kaynıyor kanı
Geçmişi dünleri hatıra anı
Ezipte gumpiri yeşil soğanı
Ince ekmek bulup dürelim köylüm

Şu gurbet ellerde gözüm nemlenir
Közlenmiş ateşte cayda demlenir
Bozulan bostanler tekrar bellenir
Sırayla toprağı tepelim köylüm

Kırık kalem derki varıp gidelim
Tarlaya bahçeye ayak sürelim
Yaradan mevlaya dua edelim
Nasipse seneye ekelim köylüm.