Bosnam Şiiri - Necati Öztürk

Açıldı perde Bosnada,mazlumlar uğruyor zulme
Ahım yükseldi göğe,feryadım kaldı yerde
Bir imha hareketi bu,neslim tükenmekte
Yetim kaldı bebelerim, insan hakları nerde.

Ben Bosnayım enkaza dönmüş viraneyim
Mazlumlar şehriyim,sanki mahşerin ta kendisiyim
Bir tarafta kollar,diğer yanda bacaklar vahşetin belgesiyim
Ben Bosnayım,zalimlerin ablukasında inim inim inlemekteyim.

Avrupanın göbeğinde Bosnam kan ağlar
Bu zulme dayanamam bedenimi sardı acılar
Güller gibi güzel,melekler kadar masum bacılar
Sizin figanınızla,benim şehadetimle yıkılsın sırplar.

Bir anlatabilsem Bosna vahşetini müslüman kardeşlerime
Bir katılabilsem cihada,bacımı kavuştursam özgürlüğe
Bir dirilsem kuurtulsa Bosnam inançlı mücadelemle
Bir dikebilsem burçlara tevhid sancağını müvahitlerle.

1995