Bosnalım... Şiiri - Mehmet Arslan 3

Ortasında bugün vahşet var, medeni Avrupa’nın,
Sırp milisler sanki, öcünü alıyor haçlıların,
kurşunlanıyor minareler, yıkılıyor köprüler,
Irzınageçiliyor, Bosna Hersekli kadınların…

Ah Avrupa Avrupa! Bu kadar mı İslam’a kinin,
Emanete yazık, kirletiyorsun dedelerimin,
Mazide kalan her savaşta, biz böylemi yapmıştık,
Çocuk, kadının, yaşlının, yüreğini mi yakmıştık…
Yıl bin dokuz yüz doksan ikı, ben evdeyken bir sabah,
Gözlerim haberleri, dinleyerek uyanıyordu, Sırp zalimleri sessizce, masumları tarayarak, Yeniden dünyada, din savaşlarını başlatıyordu…
Uyumuyorlar zalim Sırplar, gece gündüz pusuda, Bebekler beşikte, delik deşik kadın ve çocuklar, Avrupa suskun, Almanya tilki, sessizce uykuda, Hani insan hakkı, yazıklar olsun, size yazıklar…
İşte bir defa daha Avrupa, düşürdün maskeni, Öldürürken zalim Sırp milisler, masum sivilleri, Kolluyorsun haç uğruna, çığlık atan katilleri, Unutma! Yaz, bu caniler, vuracaklar bir gün seni..
Görülmüş mü böyle zulüm, Avrupa’nın göbeğinde, İnsanlar açlık ve hastalıktan, iskelete dönmüş, Bu halde çoluk, çocuk, işkenceyle öldürülmüş, Medeniyet, insan hakları, havarileri nerde? Avrupa insan değilmisin, göz yumuyorsun kasten, İnandıramazsın ya dünyayı, artık düştü masken…
Samsun-1992