Boşnak Katliamı Şiiri - Cihat Şerbetçioğlu

Boşnak Katliamı
Mareşal Tito'nun korkusu ,
ölümüyle doğacak iç savaştı Yugoslavya'da.
Parçalanmaydı kabusu.
Ve silahlar çekildi Tito sonrası
Sırp Ordusu’nca.
91den, 95 e dek sürdü insan kırımı.
Özel Kuvvetler omuz verdi,
Akrepler paramiliter katil ordusu
Ortak oldu katliama.
Dereler olup taştı,
Ünü tüm dünyayı aştı akan kanın.
Beyaz kanlı,soğuk kanlı,
Birleşmiş Milletler seyretti -yeterince-
Zorunlu kalınca baskılarına
merhamet damarlarının
müdahil oldu,kıyısından köşesinden,
Güvenli ilan etti Srebrenista'yı.
Yeterli önlem yokken.
Radovan Karadziç bir taraftan sallar kılıcını,
bir taraftan Ratko Miladiç hançerini bileyler.
Kestikleri boğazlara.
Bosna Sırp Ordusu tüm donanımıyla,
kusturur ağır silahlarını
Beyaz bandanalı çocuklara,
beyaz bayraklar asmış evlere.
Söylemesi kolaydır rakamları,
8373 ölü.
Sayın bakalım bu kadar parmaklığı,
Bu sayıda karıncayı,koyunu,çakıl taşını.
İnsanımdandır 8373 öldürülmüş Boşnak.
İnsanımdır silahları toplanmış,
çocuk,anne,baba,dede,ebe.
Kahreden bir uygarlık,
kahrolan bir uygarlığa gebe.
Süngü yırtığı karınlar ile parçalanmış meme.
Seyreder Hollandalı 400 silahlı insafsız.
Geriye kaçar Avrupa,
üstüne sıçramasın diye Boşnak kanı.
Mavi şapkalılar saklanır derinliklere.
Peki ne yapacaksınız Mavi Kelebekleri?
Lahey Soykırım kabulünde işte,
Yahudi Soykırımı'ndan sonra.
Kızarır mı yüzleriniz,
var mı utanacak yüzünüz?
Dozerlerle gömdüğünüz ruhlar,
mavi kanatlar vurup havalandılar gökyüzüne.
kelebek olup kapladılar mezarları.
Teşhir ettiler caniliğinizi.
Rahat uyuyun kardeşlerimiz
İçimizde,
acımızın güllerinde yaşatacağız sizi..