Boşnak Güzeli Şiiri - Erdal Karakaş

Gün kızıllığını yavaş yavaş kaybederken
İzdüşümü körfeze bu akşam da
Resmini çoktan yapmıştı
Geceleri yalnız değilim güzelim
Boşalan şişeler yarenim benim
Her yudumum da şişeme sarılır
Körfezde ki gülümseyen resmin
Kraterden fışkıran lavlar gibi yaksa da
İçimi kavurur geçer kahverengi gözlerin

İmbatın esintisi okşar uyuşmuş bedenimi
Gözlerin gözlerimi yakalar, tutuklar beni
Zindanında hapseder kızgın yalnızlıklarımı
Sevda suçundan müebbet giydirir aşkımıza

Uzak kaldım Susuzdede’den ne olur anla beni
İnkar edemem sana olan sevgimi
Rüzgarın esintisi dinletir yazdığım ezgimi
Yüzyılımda sen varsın Boşnak güzeli

Karanlığa bak, yıldız yine kaydı sema da
Gök ağlıyor kayıp giden yıldızına
Hüküm giydim sevdama, körfez zincir vursa da
Şimdilik, aldığım her nefes
Yetiyor bana Boşnak güzeli