Bosna Mücahitlerine Şiiri - Bilal Atış

Bir öğlen sonrası geçtin ıslak
Caddelerden
Gözlerinde sönmemiş şarkıların
En güzeli
Güldün!
Garipsi, buruk…
Sen!
Tanımadığım kentlerin garip yolcusu,
Sen
Mücahit adam.
Sen!
En dertli adam.
Özlemlerin kavşak noktasında
Hürriyetin çetin yollarında
Bir uzatsaydın ellerini
Ellerimi bulacaktın
Duaya açılmış dost ellerimi,
Sımsıcak sevdalı ellerimi.
O yoğun, o ürkek insan selinde
Kentleri
Bir çeviri verseydin başını
Yorgun elektrik fenerleri altında
Gözlerimi bulacaktın
Seven gözlerimi
Ağlayan gözlerimi.
Sen darma duman olmuş kentlerin
Garip yolcusu
Sen!
Mücahit adam
Sen en dertli adam
Ülkelerin istiklal ufuğunda
Bir elin kitapta
Bir elin de namluda.
Özgür Bosna ufuğunda
Diriliş çağının yanık türküsü
Sen en dertli adam.