Bosna'lı Nermin Şiiri - Ahmet Faruk Mermer

Neden koşuyoruz?
Kimden kaçıyoruz anne?
Evimiz nerede kaldı?
Nereye koşuyoruz biz?

Niye susmuyor silah sesleri?
Bu yerde yatanlar ölümü?
Kim yapıyor böyle?
Biz neden kaçıyoruz anne?

Dur anne, dur koşma,
bir acı var tam şuramda.
Vurdular mı beni yoksa.?
Bu, bu akan benim kanım mı.?
Niye acıyor her yanım?

Ben daha beş yaşındayım.! !
Beni vurmazlar değilmi anne.?
Şimdi,şimdi göğsüme saplananlar,
Bahçemizdeki çiçeklermi anne..?

Hani bebeğim nerede,saçları sarı olan.?
Kırmızı elbiseli,hani bir kolu olmayan.! .

Niye üşüyorum ben.?
Sen niye ağlıyorsun.?
Bu bu benim kanım mı anne.?
Çok korkuyorum,üşüyorumda.!

Evimize dönelim anne,
bahçemize.
Babamı görüyorum anne
elimi bırakma,bırakma ne olur..
.
Korkuyorum,üşüyorum.
Ben,,ben ölüyormuyum anne,
Yani babamamı gidiyorum.
Birdaha göremiyecekmiyim seni?
bırakma,bırakma ne olur,
korkuyorum
Anne, anne,annee,an...an...............

2
SENİ NERENDEN VURDULAR
ÖLDÜN GİTTİN
BENİ YÜREĞİMDEN VURDULAR
HASRETİNLE BİTTİM...