Dün Bosna'yı gördüm rüyamda
Ağlıyordu erkek ve kadınlar.
Ne oluyordu bu dünyada
Yaşamak varken ölmek niyeydi?
Anlamıyordu bunu küçük aklım.
Nedendi bu vahşet?
Bu acı gün nedendi?
İnsanlar neden birbirini öldürüyor,
Güzellik niçin kayboluyordu?
'Halimi gör' diye büktü boynunu.
Almıştı gülleler tatlı gününü
Önce gözlerime baktı.
Sonra eğildi yere
'Allah kahretsin' diyordu
Ağlayarak kardeşim.
Ne diyeceğim sana ah güzel eşim?
Baktım sadece gözlerim yaşlı.
Dedim içimden 'Kahrolsun Vahşi'
Duymuyordu tabi beni hiçkimse
Ağlasam değil, ölsem bile.
Bakamıyorum kardeşimin yüzüne
Bırakamam artık düşman eline
Ağlayarak sesleniyor Selma yine
Türkiye'm verelim haydi el ele
Kavuşalım artık şu kardeşlere.
1994
Kırıkkale
Kayıt Tarihi : 24.5.2014 11:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!