Bosna (acıma Kalmamış) Şiiri - Ozan Yayla

Ne olacak böyle, perişan hali,
Gözümün önünde eriyor Bosna..
Daha ne duruyor şerefsiz Gali,
Bak, halâ şehitler veriyor Bosna...

Acıma kalmamış Sırp'ın piçinde,
Hamile kadınlar dünya göçünde,
Onca mutluluk ve neşe içinde,
Izdırap, acılar deriyor Bosna...

Bu kadar zalimlik olurmu bre,
Çocuklar ölüyor göz göre, göre,
Al kana boyanmış göğsünü yere,
İnleye, inleye seriyor Bosna...

Dinsiz imansızlar, yakıp yıktılar,
Çoluğa, çocuğa kurşun sıktılar,
KİRleşmiş Milletler seyre çıktılar,
Susuz kalmış bir gül, kuruyor Bosna...

İmansız, inançsız paravan Dünya,
Kahpeye, kancığa yarayan Dünya,
Nerde insan hakkı arayan Dünya,
Son bir-iki göğsü geriyor Bosna...

Uyan Avrupa'lı, Amerika'lı,
Zul'm altında zirinciyor Bosna'lı,
Dökülmüş yaprağı, kırılmış dalı,
Her yeri oyulmuş, çürüyor Bosna...

Gözüm ağlamaktan hiç bıkmayacak,
Özüm dağlanmaktan hiç bıkmayacak,
Çıkmadı aklımdan, hiç çıkmayacak,
Bir alev, içimi sarıyor Bosna...

Eller hep koyunda, gözler ağlıyor,
Gülecek gününde kara bağlıyor,
Şu bayram gününde yürek dağlıyor,
Unutmayacağım, duruyor Bosna...

Bu şen YAYLA uçsuz çöllere döndü,
Akan kanlı yaşı sellere döndü,
Kimsesiz virane ellere döndü,
Bir medet, bir sahip arıyor Bosna...

1995-Keskin

Ozan YAYLA