Bosna Şiiri - Necdet Cemal Ocak

Bir kent var avrupanın göbeğinde, yıllarca Osmanlı kalmış,
Bir kent var avrupanın kalbinde, yıllarca Müslüman kalmış.
Bir kent var avrupanın göbeğinde, minaresi hedef olmuş roketlere.
Bir kent var avrupanın kalbinde, kin kusmuş vahşiler camilere.
Çok gördüm bir çocuk kuyruğunu çekerken, vahşi köpeğin.
Zavallı hayvan nasılda gemlerdi çocuğa karşı ısırma hislerin.
Şimdi bir kent var hümanistlerin, insan hakkı savunucularının yanında.
Ağzı kanlı vahşi Sırplar, bomba patlatıyor bebeklerin başında.
Tepelerde keskin nişancılar, ellerinde dürbünlü tüfekler.
Her vurduğu Müslüman için ödül alacak diye, pusuda bekler.
Her yeri bombalanmış, viraneye dönmüş güzelim Bosna,
Kendini savunmasın diye, ambargo koymuş Avrupalı silaha.
Ekmek yok, su yok her yerde ölüler ve yaralılar,
Kendisi ayakta zor duruyor, insanına ne yapsın yeşil mostar.
Sızlardı kemikleri Mimar Sinan’ın eğer görseydi gözü,
Yıllardır ayaktaki mostar köprüsünün hüzünlü çöküşünü.
Kendisi taraf olmasaydı, seyirci kalır mıydı Avrupalı,
Olur muydu bu mezalim? Olur muydu pazaryeri katliamı?
Demeyin sakın, yine mi birleşti bize karşı batı?
Demeyin sakın nedir bu âlemin tavrı, yine mi haçlı?
Levhamı asmak gerek göğüslerine bu kâfirlerin?
Anlatmıyor mu İslam'a karşı ittifakı iblislerin?
Zannetme ki bu saldırı sadece insana ve Bosna'ya,
Sana, bana, herkese saldırıyorlar, islam'a.
Unutmak mı? Kim unutur Azerbaycan, Kırım, Türkistan’ı,
Hangi mümin unutur, Bosnalı Müslümanı?

8.3.1994/Şanlıurfa

Bu gün (1.9.2007) Dünya barış günüymüş.Dünya barışınız kutlu olsun.