Boşluktaki aynalar Şiiri - İbrahim Yılmaz

İçime dökülen ırmaklardan
Yeşil buharlar yükseliyor göğe
Aşkla çoğalan varlığın
Lapa lapa yağıyorken duygularıma
Gecenin teninde parlayan yıldızlar
Aşkın kilitli kapılarını açarlar
Senin sözlerini kutsayan andır adın
Her gece beni sana çağırır
Boşlukta akan kristal aynalar.

Alnımda güneşten lekeler taşır sözlerin
Kimse koparmasın aklımda kalan ismini
Köpük köpük hasrettir adın denizlerde
Seni anlatan aynalardan dökülen
Bütün geceler senindir
Sen kokar sabahın erken açan çiçekleri
Sen gamzelerine dolarsın bebeklerin
Tutundum gerçeğe bakan gözlerine
O gözlerde sarhoş bir hayatın izleri var
Duydum bana seslendiğini arkamdan
Sen hiç merak etme derdin bana
Ben her gece sana gelirim
Felekte yüzen derin aynalardan.

Sen geldin önünde durdun aynaların
Boyundan uygun boy var mıydı evrende
Kuşandım tüm hünerlerimi
Aklım sensiz nafile bakışlarda eridi
Gecenin tüm tuşlarına tıkladım
Açılmadı sensiz gecenin perdeleri.

Sessiz bakan resimlerden
Yıldız yüklü atlar geçiyor bulvarlardan
Caddeler boşalmış beyinleri kuşatmış
Rüyalara teslim olmuş
Uyuyan bir bebeğin ruhunu taşır gece
Aşka ferman olmuş Binnur aynalardan.

Oturdum ağladım hıçkıra hıçkıra
Seni tanıdıkça aynalar karşısında
Ruhumda akisler bırakarak daldın yıldızlara
Aynalar alabildiğince berrak
Aynalar ıssız gecelerin bestesi
Aynalar aşkın suya düşen lehçesi.

Eritilmiş yıldızlar
Kafa tasımda sunuma hazır
Mataramda fesleğen kokan nefesin var
Aynalara hayran gözlerimde sen olmasan
Acaba o gün beni kim hatırlar.

AKÇAY- AĞUSTOS - 2009

wep siteme ulaşmak için lütfen link'in üzerine tıklayınız.

a href='http://www.akcay-ibrahimyilmaz.com'img src='http://img19.imageshack.us/img19/7252/adszymd.jpg' border='0' alt='Image Hosted by ImageShack.us'//abr/