Boşluktaki Aşk
Gün çekilirken her şey daha gerçek hâle geliyor.
Seni görünce neye uğradığımı anlamamıştım,
Ama şimdi görüyorum ki aşık oldum!
Ne fazla uzun ne de kısaydı benim ki,
Gözlerinde son buldu.
Rüzgâr sert,akıntı ters
Hiç bir şey yolunda gitmiyor.
Dünyamı en asi,en dişi,parıltılı ve büyülü düşlerle donattın!
Seni bu kadar sevmekle baş edemiyorum.
Bazen sorarım, bu rüya ne zaman bitecek?
Ama bilirsin asla istemem bitmesini...
Senin için hiç bir şey yapamam.
Ama içimdeki ses diyor ki;
'Hayır! Sen elinden geleni yaptın,sevdin O'nu! '
Ama benim sesim yok!
Yaprakları ıslatan yağmurun sesi var,
Senin saçlarını okşayan rüzgarın da sesi var,
Ama benim sana 'Seni seviyorum' diyecek sesim yok.
Seni sesimle birlikte kalbimde saklıyorum,
Ve gözlerinin soğuk ışıltısını da!
Sessizliğimi ormanların gümbürtüsüyle doldurdun,
Hırçın ve onurlu geçtin gittin,
Ruhumda telafisi olmayan bir şey bırakarak.
Biliyorsun ki senin üzerine ne söylersem söyleyeyim,
Bir şeyler eksik kalacaktır...
Kayıt Tarihi : 21.10.2004 21:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!