BOŞLUKTA KAYBOLUYORSUN
Bu karşılık görmeyen aşkı kabulleniyorum artık
ortalarda kalmasın diye
sahipleniyorum
suçladığın bazı duyguları saklıyorum
günyüzü göstermiyorum tutkularıma
ve eğer yanlışsa bu yaptığım
üstleniyorum bütün vebali
sana kendimi anlatmaya çalışmadım hiç
bunu hiçkimse için yapmadım
ne beni anladın
ne de büyüttüğüm sevgimi
yaptığın; sevgime uzaktan bakıp
saygı duymak oldu sadece
ve sevgime duyduğun saygıyı büyük cömertlik sayıp
onunla yetinmemi istemekti
şimdi gözümde büyüttüğüm insandan sıyrılıyorsun
asaletinin yerini bencilliğin kaplıyor
karanlık..sessiz..serin boşlukta KAYBOLUYORSUN! ...
22.09.02
pazar
Kayıt Tarihi : 30.3.2006 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!