Boşlukta Kayboluş Şiiri - Hasan Can

Gece de esenin adı rüzgar,
Titreten soğuğunsa kar,
Pencerem de soğuktan çırpınan bir kuş,
Benim adımsa, yokluğun içinde bir kayboluş.

İçinde bulunduğum bu çıkmazın adı hayat,
Ömrümün zaman eşliğinde tükenmesinin de yaşam.
Yavaş yavaş tükeniyorsa herşey,
Bir bildiği vardır elbet, geçip giden günlerin.

Beklemek en doğru seçim bu boşlukta,
Yarın ne olacağım meçhul,
En sonunu bekliyorum, en doğru zamanı,
Yani, hiç gelmeyen o anı.