Boşlukta Boşluk Düşünce Vardır

Doğada boşluk
Aynı türlerin arasında yanında olmadığı bir alan
Ormanda ağaçsız bir alan
Boşlukta boşluk düşünce vardır
Kap içinde kap

Dünyada var olan insan
İnsanların olmadığı boşluk mekânların alanlarda insanların olmaması
İnsanların kendisinin olmadığı yerlerde boşlukları kalır
Yoklukları var olur
Bir yerde geçmiş yokluğu mu var yoksa gelecek yokluğu mu var
O yerde bulunup geçtiyse geçmiş yokluğu
Eğer o yerde bulunmadıysa hiç geçmediyse gelecek yokluğu vardır
O yerde
Geçtiğim yerlere giderim
Köyüme çok döndüğüm olmuştur
Boşluk içinde boşluk düşüncem çoktur
Köyümde varlığım çoktur
Misal Paris’e hiç gitmedim. Paris’te gelecek yokluğum çoktur. Paris’e varabilecek miyim? Bir düşüncem yok. Kap içinde bir kabım yok. Uzaya çıkmam gerek. Paris’e gidebilmem için düşüncelerin ve varlığın bir olduğu uzay boşluğunda oluşumun güncellenmesi lazım.
Düşünce henüz kabı belli olmayan bir şeydir.
İdeal bir fikirle eylemine geçerek ya yeni bir düşünceye varır ki bu yeni düşünce mevcut düşünceleri kapsar. Ya da somut bir fikre, bir ürüne dönüşür.
Boşluk içinde boşluk uzayda bir gezegen olan dünyada bir alan, alan içinde bir evdir. Ya bir ağaç ya bir hayvan ve de bir insan nedir?
Varlık bir bileşkedir. Geçmişle geleceğin bir bileşkesidir. Var olandır. Doğmuş ve ölmüştür. Oluşmuş ve yok olmuştur. İkisi bir arada oluşan ve yok olan canlı varlıklardır. İnsan oluşur ve yok olur, yarınlarına çıkar. Bir kaya oluşmuş ve yok olması ana kütlesinden bir parça kopması taş doğurması gerekmektedir. Doğada bir taş nasıl büyür ancak bir duvar örülür. Taş, içsel bir oluşumla oluşan bir kayadan kopmuştur. Bir duvar içsel oluşan varlıkların dışsal bir bileşke varlıktır. Duvarın bir yok oluşu da olacaktır. Belki tamirde görecektir. Taş, kendi başına hiçbir zaman büyüyemez. Taş, düşünceler içerisinde yuvarlanıp kendinden olana çarparak ufalanır da ufalanır ve toprak olur. Bir duvar ustası topladığı taşlarla evinin duvarını örerken hücrelerinde de hücre duvarını örmüştür. Bir mühendiste hesabını yapmıştır. Bir müteahhitte malzemesini tedarik etmiştir.
İnsan doğmuş ve ölmüştür bir varlık kazanmıştır.
Anam vardır babam vardır çünkü ben varım.
Beden toprağa tekrar çözülür ama ruh yaşayan insanların düşüncelerine gömülür.
Kimin ne olacağı belli olmaz ölünce bir varlık kazanınca göreceğiz.
Yiyip içip devinmemiz hep var oluşumuzu yüce bir noktaya çıkarmak üzerinedir. İçimizdeki kaya parçalanıp iliğimiz kan doldukça yeni hücre duvarlarımız örülür ve mevcut hücre duvarlarımız tamir olur. Geçmiş zaman tamir olur ve farklı geleceğe çıkarız. Buna yaşamak denir işte. Öğrenmek bilim. Din ise mevcut yapıyı korumaktır. Öğrenmeden bilemezsin bilmeden koruyamazsın. Kendini korumadan da öğrenmen ve bilmen fayda etmez. Din bedenimizdir. Bilim ruhumuzdur. Bedenimiz farklı devindikçe ruhumuz değişir. Çünkü boşluk içinde boşluk düşüncemiz gelişmiştir.
Şimdi ben uzayda dünyada madde boşluğunda varım. Maddesel olarak varım. İnsan olarak kazandığım yokluğum ile kazanacağım daha çok varlığım var. Ben henüz bir yaşındayım. Bir bebeğim. Varlığım geçmiş yokluğum ile gelecek varlığım arasında dengede. Ben ölümlüyüm uykum var. Ne kadar yaşarım. Oluşumum ne kadar yok oluş getirir. Ben oluşumumla var oluşumu mu yaşarım. Yani oluşurken aynı zamanda da yok olurum. Geçmişimle geleceğim var yer değiştiririm. Yokluk kazanırken varlık kazanırım. Bir varım bir yokum. Ölüm bir kere değil her anım ölüm. Uzun yaşamım çok ölümümle bu beden kaç ölüme dayanır. Bir gün son ölümünde pes eder. Daha henüz bir yaşındayım.