Boşlukta bir şiir oktay avcı

Mevsim kış değil
Gecenin on ikisinide göstermiyor saatim
Yanılmazsam körde değilim
Miyopluğum dışında
Ama güneşi göremiyorum baktığımda
Aradığımda yok
Sanki çok şeyler eksik
Körelmiş bendeki hisler
Sabahın altısınada aldırdığım yok
Tarlada ırgatların kavrluşunada
ağustos güneşinde
Bir şeyler kayıp
Denize giriyorum
Dalgalar çarpmıyor
Boğmuyor da derinliği
İnsan bakar kör olur ya öyle
Beynimde
düşünce adına bir şey yok
Bitkisel yaşamda gibiyim
Onca insan konuşurken çevremde
kulaklarım sağır
Duymuyorum
Biliyorum bana seslenmiyorlar
Yine de aralarında konuşuyorlar
O kadar gecede yıldız olmaz mı
Ay olmaz mı
Karanlık olmaz mı
Ben yok zannediyorum