abdullah oral Eylülzamanı kitab
BOŞLUKTA
Kırılmayan yanı kaldımı özün
hangi dala tutunmuş şimdi yaşam
bakış nasıl fark etmiyor artık
verilecek yanıt anlamsızlaştı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Benliklerde oluşan boşluklar insanı çiviliyor kaldığı yerde....zaman geliyor ki;boşluklar korkularla dolup çürümeye götürüyor insanı...irade ki,insanca yaşamanın filizini yeşertecek yaşam ışığı....günümüzde toplumumuza baktığımızda her yönümüzle çürümüşlüğün ortasında yüzer durumundayız...birileri çıkarları uğruna insanlarla çelik-çomak oyununu oynar gibi oynuyor....insanlarımız ise açlığı büyütüyor sofrasında bulanmış beyni ile...ne yapacağını bilemez,nasıl hareket edeceğini göremez bir durumda.....isteğimizi gerçekleştirmek için tek çare birleşmek ve insanca yaşamanın yollarını bulmak için harekete geçmektir....acılar ;kamçı olup gerçeklerin perdesini açmalı....
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum değerli dost.....sevgilerimi gönderiyorum...Fatma Güven
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta