Zihnen boş, fikren boş, fiziken boş..
Dururken boş, koşarken boş..
Her yer boşluk.
Ve biz dop-doluyuz.
Severken boşluğu sevip
doldurup doldurup gideriz boşluklarla.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Öyle çok şey boş ve biz bir sürü boşla meşgul olup doluyoruz sonu yine boş olacak bir ömür için; şiir düşündürdü bence dolu bir şiirdi, yüreğine sağlık dede:))
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum
Klavye
ne sık tekrarlamışsın bu kelimeyi. sevmedim :)
Bik bik bik.. özledik.. :)
Yürek sesiniz daim olsun güzeldi
Belki de bu yüzden çok konuşup az dinlemelerimiz... Habire içimizdeki boşluğu inkara ve buna iknaya olan çabamızdan da kaynaklanıyor olabilir derdimiz. Hal böyle olunca boşlukları doldurmak gibi bir derdimiz olmuyor boşlukla bu denli dolu, hatta kendimiz boşluğun ta kendisiyken...
Doluydu şiiriniz.
Kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta