=Boşluk ve SEN=! ! ! Şiiri - Eshabil Kel

Bir boşluk çıkagelir yanınsıra,
Gölge mi,hayal mi bilemezsin.
Kim bu der durursu, kendi kendine,
Ama istesende göremezsin!

Kuru yapraklara gider mavi gözlerin,
Boş bir çığlık atmak istersin,
Atamazsın! ..
En sonunda yüreğinin sesini dinleyip,
Çekilip bir köşeye;
Adam gibi
Hıçkırarak ağlarsın! ..

Dinmek bilmez girdaplar,
Ve bir çırpıda sen o girdaplar da kaybolursun.
Artık nereye baksan boşluktu,;
Koşmak istersinde güneşin battığı yere;
Ama ayağın yerdeki gölgelere takılır da düşersin! .....

2005-kahramanmaraş