Yıldızlar geceyi başıma dökmüş
Rahmet bulutlara karışmış gider
Benim bu çürük toprağın sahibi
Dilimde zikir taşları dudaklarım morarmış gibi
Nerede sevginin kanatları
Bir çoğu gitmiş azgın sularda
Artık nehirleri parmağıma sarıyorum
Balıklar denizleri kirletmiş gider
Ay çatlıyor kaybolmuş yollarım
Terketmiş beni ihanet yatağı gözlerim
Benliğim kırık dökük pencere gibi
Bu işkence ruhumda çırpınır gider
Vurgun yedi yapraklarım dallarım
Ham meyva gibi yere düşüyorum
Nefis,koynunda bir kara yılan
Zaman sabrımı emer gider
Bilirim soldurmaz ümitlerini
Yağmurlardan bile kalabalık ordusu
Bu yürek sevgiyi akıtır tüm suyunu
Çöllere gönlünü açar gider
Kayıt Tarihi : 14.4.2004 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!