Boşluk.
Adı konamayan her şey gibi savruk,
Kara kalemlerde, portresi boşluktu dünyanın...
Boşluk içine çeker yaşayan ne varsa,
Bir çiçeğin köklerinden, gövdesini emer gibi,
Tabanlarından beynini üzmek gibi…
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
