Boşluk Şiiri - Ahmet Beltekin

Kaybettiklerini arıyor,
Ölümsüz dokunuşlarda.
Acı vermekten hoşlanıyor,
Sön diye yıldızlara yalvaran,
Ve sessizliği yüreğime dolduran,
Acımasız gece...

Seni beklediğimi söyleyemem,
Bu terkedilmiş sokakta.
Söyleyemem artık,
Sessiz adımlarla uzaklaştığını, benden.
Ve kendimi gölgelere saklayarak,
Hasretinden ağladığımı söyleyemem...

Suskun dudaklara yakışmaz bu öfke,
Belki beni senden alamaz,
Boşluktaki her düşünce.
Ama karanlıktaki son parıltı sensin,
Kaybettiklerini bende arıyor gece.
Ruhumdaki nefreti uyandıracak,
Senden ayırmaya çalışıyor, sessizce...
Oysa bilmiyor,
Yıldızlar ateşböceği değildir,
Yanınca sönmezler...